Vrouwen in de Schilderswijk

Meiden willen weer bibliotheek in Schilderswijk

Auteur: Judith Schotanus

De bibliotheek in de Schilderswijk sloot in 2012 na bezuinigingen van de gemeente Den Haag. Het vertrek van de bibliotheek zorgt niet alleen voor een leeg gebouw op de hoek van de Koningsstraat en de Hoefkade, maar ook voor een lege plek in de publieke ruimte van de wijk. De Marokkaanse meiden Zoulikha en Kaoutar missen de ontmoetingsplek. Ze vinden het ook onbegrijpelijk dat er in een wijk waar de taalachterstand zo groot is, geen bibliotheek meer is. Leren kinderen nu alleen nog maar de taal van de straat?

Voor mannen zijn er in de Schilderswijk voldoende ontmoetingsplekken. Volgens Kaoutar zijn er wel honderden koffiehuizen en shisha-lounges aan de Hoefkade. Marokkaanse vrouwen komen echter nooit in de koffiehuizen. Velen mijden zelfs de Hoefkade zo veel mogelijk, ze nemen liever een andere route. Net als het huis, is ook de openbare ruimte in de Schilderswijk verdeeld in gebieden voor mannen en gebieden voor vrouwen. Zoulika vertelt dat als de jongens voetballen op de Cruijff-court bij het Tenierplantsoen, het eromheen druk is met jongens die toekijken. De meiden komen er dan niet, die zitten even verderop in het park.

De bibliotheek was een van de belangrijkste neutrale en laagdrempelige publieke ruimten

Het openbare leven van de meiden speelt zich vooral af in de parken en op de pleinen van de Schilderswijk. Deze publieke ruimten vormen samen met de winkels belangrijke referentiepunten in de wijk. Als meiden elkaar bellen en zeggen waar ze zijn, noemen ze zelden een straatnaam, de parken kent iedereen. Ze eten er pitjes en drinken energydrankjes. Andere ontmoetingsplekken voor vrouwen zijn vooral de buurthuizen en verenigingen. Meisjes voetballen op gezette tijden onder leiding van Zoulika bij de BuurtSportVereniging, maar dan binnen in de sporthal zodat de jongens hen niet zien.

De bibliotheek was een van de belangrijkste neutrale en laagdrempelige publieke ruimten in de wijk voor zowel mannen als vrouwen en kinderen. Veel meisjes gingen er na schooltijd heen en maakten er hun huiswerk. De bibliotheek was een ontmoetingsplek waar ze bovendien in aanraking kwamen met literatuur en cultuur. In een wijk waar iedereen te voet gaat, zijn de overgebleven vestigingen van de bibliotheek al snel te ver weg. Zoulikha en Kaoutar zullen wel blij zijn dat de Haagse gemeenteraad op 20 februari besloot de bibliotheek te heropenen. Hopelijk hebben alle meiden snel weer een alternatief voor het park.

Deze column is geschreven naar aanleiding van een wandeling door de Schilderswijk in Den Haag onder leiding van Zoulikha en Kaoutar. Ze lieten de plekken in de wijk zien die voor hen van betekenis zijn. De wandeling is een initiatief van Trancity, in het kader van het project Publieke Ruimte – Publieke Zaak.

Leave a Comment

*